واگویهها (۱۴)
«… همین»؛ همهٔ دنیا را در آن فاصلهٔ بین آغازِ جمله و «همینِ» سرانجامین میگنجانی. بین ازل و فرجام کلام، بیسلام میآیی و وقت رفتن چه غوغایی برپا میکنی…
«… همین»؛ همهٔ دنیا را در آن فاصلهٔ بین آغازِ جمله و «همینِ» سرانجامین میگنجانی. بین ازل و فرجام کلام، بیسلام میآیی و وقت رفتن چه غوغایی برپا میکنی…
۲۷ تیر ۱۳۸۷ در ساعت ۱۲:۳۲
با درودی به خانه می آیی و / با بدرودی / خانه را ترک می گویی . / ای سازنده / لحظه ی عمر من / به جز فاصله ی میان این درود و بدرود نیست … ( یاد این شعر افتادم )